Wczesnym rankiem 17 września wojska Stalina wkroczyły do Polski łamiąc postanowienia polsko – radzieckiego paktu o nieagresji z 1932 r. Atak ten był wynikiem porozumienia pomiędzy Hitlerem a Stalinem zwanego paktem Ribbentrop – Mołotow. Wkraczający Sowieci napotkali na słaby opór wojsk Korpusu Ochrony Pogranicza, reszta polskiej armii walczył na Zachodzie z oddziałami niemieckimi. Agresja Armii Czerwonej nastąpiła w chwili, gdy polska armia walczyła w bitwie nad Bzurą i broniły się jeszcze Warszawa, Lwów, Modlin oraz Hel, a dowództwo wojsk polskich podejmowało próby organizacji obrony tzw. przedmościa rumuńskiego. Po 17 września organizacja obrony na południowym wschodzie stała się niemożliwa. Atak ZSRR był przykładem zdradzieckiego ciosu w plecy i jest niekiedy nazywany IV rozbiorem Polski. Miażdżącej przewadze obu agresorów armia polska nie mogła się skutecznie przeciwstawić, choć ostatnie walki wojny obronnej 1939 r. zakończyły się dopiero 5 października bitwą pod Kockiem. Zagarnięte przez ZSRR Kresy nigdy już do Polski nie powróciły.

Piotr Sołtysiak